Λίθος Δεύτερος (και Τελευταίος) των Θεμελίων της Γωνιάς μου...

"Non omnia possumus omnes"-Latin Proverb
"Τhere are two things that I know of, which do not have limits: human stupidity and the Universe. I'm only not sure for the second one..."-Albert Einstein(πλέον, ιδιοφυής συνάδελφος)



Οι πρώτες εντυπώσεις του μέλλοντός μου...

Ζέστη, που μοιάζει εκτός χρόνου, μα αν το καλοσκεφτείς, όχι και εκτός τόπου...
Άγνωστα μέρη, κρυμμένες καινούργιες ομορφιές προς εξερεύνηση, καινούργιες αγάπες να φωτίζουν την ημέρα...
Η νύχτα είναι ακόμη βαρετή, και πιότερο επαιδή είναι ακόμα ο κουρνιαχτός της καθημερινής μου, κουραστικής μάχης προσαρμογής...
Νοσταλγία για ό,τι έχασα, αδημονία για ό,τι βρήκα, αγωνία και ταυτόχρονα ενθουσιασμός...
Η υποχρέωση να αγαπήσω(και ας μην πολυπίστευα μέχρι τώρα πως μια τέτοια υποχρέωση υπήρχε) είναι επιτακτική... Κοιμάμαι και ξυπνώ με αυτήν την σκέψη. Κι ίσως αυτή να με βοηθήσει να τα καταφέρω τελικά...
Αν κάποιος σας εκεί πάνω στο βορρά διαβάζει αυτές τις αράδες, να ξέρει ότι σας αγαπώ και σας σκέφτομαι... Κι αν κάποιος από εσάς εδώ κάτω στο νότο μπει στον κόπο να διαβάσει αυτά τα ηλεκτρονικά αποτυπώματα των σκέψεων μου, να ξέρει ότι σας νιώθω ήδη κοντά μου, σαν αναπόσπαστο κομμάτι του Προσωπικού μου Αγώνα, σαν κομμάτι αυτού που τελικά θα γίνω...

Αχ, δεν τα μπορούμε όλα όλοι... Αλλά πάντα προσπαθούμε να τα μπορέσουμε...
Γιαυτό και τόσο συχνά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά... Μα ειλικρινά, ακόμη κι αν αυτός είναι ο νέος μου ρόλος, τώρα βαριέμαι υπερβολικά να τα σηκώσω από το πληκτρολόγιο...


Aetius