Αχ βρε Δάφνη... ακόμα και τούτη τη στιγμή με (περί)παίζεις... Και μου λείπεις ήδη ρε γαμώτο... Ποιός ξέρει τί έχεις τελικά στο μυαλό, στην ψυχή και στην καρδιά σου, εκτός από εσένα; Γιαυτό, και τώρα, ένα βράδυ-ή μάλλον, μια νύχτα-όπως λέει και το παρόν τραγούδι, που μου λείπεις, σου αφιερώνω αυτό το κομμάτι... Κι ας αναλάβει ο θεός μου, ο Μίλτος, να σου πει τί αισθάνομαι... Γιατί εγώ ειλικρινά, μ' όλη μου την ικανότητα, δεν βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις...
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009
Αύγουστος-Νίκος Παπάζογλου
Αν και έχω πολλά να πω-μην έχετε καμιά αμφιβολία-δεν βρήκα καλύτερη ανάρτηση από αυτήν... Αφιερωμένο στην παλιά μου αγάπη αλλά και σ'αυτό που κατά πάσα πιθανότητα είναι ένας καινούριος απέλπιδος έρωτας... Όχι ότι αυτό έχει σημασία... Ο έρωτας, ακόμα κι όταν πονάει, είναι όμορφος...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)